0102030405
پودر خونریزی پس از زایمان CARBETOCIN
توصیف همراه با جزئیات
معرفی:
کاربتوسین، آنالوگ اکسی توسین مصنوعی با اثر طولانی، خواصی شبیه به اکسی توسین طبیعی دارد. به عنوان آگونیست عمل می کند، به گیرنده های ماهیچه صاف رحم متصل می شود و باعث انقباضات ریتمیک رحم می شود. کاربتوسین در درجه اول در رحم های باردار و تازه زایمان شده موثر است، زیرا میزان گیرنده اکسی توسین در این دوره ها به طور قابل توجهی بالاتر است. در این مقاله، خواص بالینی و دارویی کاربتوسین را با تمرکز بر استفاده از آن در کنترل خونریزی پس از زایمان و جلوگیری از انقباض رحم پس از سزارین بررسی خواهیم کرد.
کنترل خونریزی پس از زایمان:
کاربتوسین یک داروی ارزشمند است که برای کنترل خونریزی پس از زایمان که به خونریزی بیش از حد پس از زایمان اشاره دارد، استفاده می شود. کاربتوسین با القای انقباضات رحمی به بازیابی لحن رحم کمک می کند و خطر خونریزی بیش از حد را کاهش می دهد. اثربخشی آن در توانایی آن در افزایش دفعات و تنش انقباضات رحمی، جلوگیری یا به حداقل رساندن خونریزی پس از زایمان است.
کاربتوسین معمولاً پس از بی‌حسی انتخابی اپیدورال یا نخاعی در طی عمل سزارین برای جلوگیری از انقباض رحم و خونریزی بعدی پس از زایمان تجویز می‌شود. این تمرین تضمین می کند که عضلات رحم منقبض می مانند و احتمال خونریزی بیش از حد را کاهش می دهد. با این حال، استفاده از کاربتوسین در سزارین های اورژانسی، سزارین های کلاسیک و تحت انواع دیگر بیهوشی یا در حضور شرایط پزشکی خاص به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است. بنابراین، هنگام در نظر گرفتن تجویز کاربتوسین در این شرایط باید احتیاط کرد.
مکانیسم عمل:
کاربتوسین به عنوان یک داروی اکسیتوسیک، ضد هموراژیک و رحمی عمل می کند و عمدتاً سیستم عصبی محیطی را هدف قرار می دهد. به عنوان آگونیست در گیرنده های اکسی توسین محیطی، به ویژه در میومتر (عضله رحم) عمل می کند. این گیرنده های اکسی توسین با پروتئین G همراه هستند و فعال شدن آنها شامل پیام رسان های دوم و تولید فسفات اینوزیتول می شود. کاربتوسین این مکانیسم را تقلید می کند و به صورت غیرانتخابی در انتهای N خارج سلولی و حلقه های E2 و E3 گیرنده اکسی توسین متصل می شود. اگرچه کاربتوسین و اکسی توسین میل ترکیبی مشابهی با گیرنده ها دارند، اما اثر بیولوژیکی کاربتوسین تقریباً 50 درصد از اکسی توسین درون زا یا اگزوژن است. قابل ذکر است که کاربتوسین نسبت به اکسی توسین اثر طولانی تری دارد و تنها به یک دوز واحد نیاز دارد. همچنین آزادسازی اکسی توسین درون زا را مهار می کند، حلقه بازخورد رحمی را با هیپوتالاموس مختل می کند و ترشح اکسی توسین مرکزی و محیطی را کاهش می دهد. کاربتوسین را می توان یک آگونیست مغرضانه گیرنده اکسی توسین در نظر گرفت.
در دوران بارداری، سنتز گیرنده های اکسی توسین در رحم به طور قابل توجهی افزایش می یابد و در طول زایمان و زایمان به اوج خود می رسد. در نتیجه، تجویز کاربتوسین یا سایر آنالوگ های اکسی توسین در طول تولد یا بلافاصله پس از تولد، اثرات رحمی و انقباضی را افزایش می دهد. با این حال، کاربتوسین بر روی رحم های غیر باردار با بیان گیرنده اکسی توسین کمتر تاثیری ندارد. علاوه بر این، کاربتوسین به غلیظ شدن خون کمک می کند و خطر خونریزی پس از زایمان را کاهش می دهد.
احتیاط ها و محدودیت ها:
توجه به این نکته ضروری است که کاربتوسین نباید برای القا یا افزایش زایمان استفاده شود، زیرا ممکن است منجر به ناراحتی قلبی یا تنفسی در مادر و نوزاد شود.
نتیجه:
کاربتوسین، یک آنالوگ اکسی توسین مصنوعی، یک رویکرد ارزشمند برای مدیریت خونریزی پس از زایمان و جلوگیری از خونریزی بیش از حد پس از سزارین ارائه می دهد. کاربتوسین با تقلید از مکانیسم های طبیعی اکسی توسین، انقباضات رحمی را القا می کند و تون رحم را تقویت می کند. با این حال، استفاده از آن باید در سناریوهای خاص به دقت مورد توجه قرار گیرد و متخصصان مراقبت های بهداشتی باید هنگام تجویز کاربتوسین احتیاط کنند.
برای اطلاع از قیمت عرضه مستقیم کارخانه کاربتوسین با ما تماس بگیرید.
مشخصات
