0102030405
پودر سولفات وین کریستین خلوص وین کریستین وینکریستین CAS 57-22-7
توصیف همراه با جزئیات
وین کریستین یک پودر کریستالی سفید تا مایل به سفید است که عملاً در آب نامحلول است، اما در برخی از حلال های آلی حل می شود. این یک آلکالوئید طبیعی است که از گیاه ماداگاسکار (Catharanthus roseus) مشتق شده است. ساختار شیمیایی آن شبیه وینبلاستین، یکی دیگر از آلکالوئیدهای وینکا است. وینکریستین به طور گسترده در درمان انواع مختلف سرطان، از جمله لوسمی، لنفوم، و تومورهای جامد استفاده می شود. .
وین کریستین یک مهارکننده میکروتوبول است که تشکیل میکروتوبول ها را که اجزای ضروری اسکلت سلولی هستند مختل می کند. با اتصال به توبولین از تجمع میکروتوبول ها جلوگیری می کند و منجر به ایست میتوزی و مرگ سلولی در سلول های در حال تقسیم می شود. این مکانیسم عمل باعث می شود. وین کریستین به ویژه در برابر سلول های سرطانی که به سرعت تقسیم می شوند موثر است. کاربردهای بالینی وین کریستین شامل درمان بدخیمی های مختلف مانند لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL)، لنفوم های هوچکین و غیر هوچکین، تومورهای جامد کودکان و بزرگسالان، نوروبلاستوما، و اغلب استفاده از رابدومیورینک است. در ترکیب با سایر عوامل شیمی درمانی به عنوان بخشی از رژیم های درمانی چند دارویی، که در مجموع به عنوان شیمی درمانی ترکیبی شناخته می شود.
علاوه بر استفاده اولیه آن در درمان سرطان، وینکریستین در مدیریت برخی از شرایط غیر سرطانی نیز اثربخشی نشان داده است. از آن در درمان پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک (ITP)، یک اختلال خود ایمنی که با تعداد پلاکت پایین مشخص می شود، استفاده می شود. وینکریستین پتانسیلی در مدیریت شرایط عصبی مختلف از جمله پلی نوروپاتی دمیلینه کننده التهابی مزمن (CIDP) و اختلالات عصبی روانپزشکی خودایمنی کودکان مرتبط با عفونت های استرپتوکوکی (PANDAS) نشان داده است.
علاوه بر این، خواص ضد رگ زایی وین کریستین منجر به کشف کاربرد بالقوه آن در درمان اختلالات تکثیری مختلف، از جمله رتینوپاتی دیابتی و دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن شده است. سایر شرایط پزشکی خارج از برچسب در نظر گرفته می شوند و نیاز به ارزیابی دقیق خطرات و فواید بالقوه دارند. به طور خلاصه، وین کریستین، مشتق شده از گیاه ماداگاسکار، یک عامل ضد سرطان ارزشمند است که تشکیل میکروتوبول را مختل می کند و باعث مرگ سلولی در سلول های در حال تقسیم می شود. کاربردهای بالینی گسترده شامل درمان لوسمی، لنفوم، تومورهای جامد، و برخی شرایط غیر سرطانی است. در حالی که استفاده اولیه آن در درمان سرطان است، تحقیقات در حال انجام برای کشف پتانسیل آن در شرایط مختلف پزشکی ادامه دارد.