0102030405
Biwalirudyna: odwracalny inhibitor trombiny zapewniający skuteczne leczenie przeciwzakrzepowe
szczegółowy opis
Biwalirudyna to syntetyczny peptyd składający się z 20 reszt, który działa jako odwracalny inhibitor trombiny, kluczowego enzymu biorącego udział w tworzeniu skrzepów krwi. Wiążąc się z miejscem aktywnym trombiny, biwalirudyna zapobiega konwersji fibrynogenu do fibryny, co jest kluczowym etapem tworzenia skrzepliny. Biwalirudyna podawana dożylnie odgrywa znaczącą rolę w leczeniu przeciwzakrzepowym. Jednakże konieczne jest dokładne monitorowanie hematokrytu, czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT), międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) i ciśnienia krwi ze względu na ryzyko zastoju krwi.
Biwalirudyna wykazuje in vitro działanie hamujące zarówno na trombinę rozpuszczalną, jak i związaną ze skrzepliną. Co ważne, na to działanie hamujące nie wpływają produkty uwalniane przez płytki krwi. W sposób zależny od dawki biwalirudyna może wydłużyć APTT w osoczu, czas trombinowy i czas protrombinowy u zdrowych ludzi. Te cechy sprawiają, że szczególnie nadaje się do stosowania w przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) u pacjentów z niestabilną dławicą piersiową.
Udar sercowo-zatorowy, znany również jako udar serca, występuje, gdy zatory pochodzące z serca i łuku aorty przedostają się przez krwioobieg, prowadząc do zatorowości tętniczej mózgu, a w konsekwencji do dysfunkcji mózgu. Udary serca, w porównaniu z udarami niedokrwiennymi o innej etiologii, są zwykle bardziej złożone pod względem przyczyn, poważniejsze w przebiegu, mają gorsze rokowanie i większą częstość nawrotów. Około 70% wszystkich udarów pochodzenia sercowego przypisuje się migotaniu przedsionków (AF). W profilaktyce wtórnej udaru sercowo-zatorowego związanego z AF niezbędne jest leczenie przeciwzakrzepowe dostosowane do stanu pacjenta.
Rozważając zastosowanie biwalirudyny, należy pamiętać o wymogach monitorowania w celu zapewnienia optymalnego bezpieczeństwa pacjenta. Należy uważnie obserwować zmiany hematokrytu, APTT, INR i ciśnienia krwi, aby wykryć wszelkie potencjalne powikłania związane ze zastojem krwi. Regularne monitorowanie pozwala pracownikom służby zdrowia dostosować dawkowanie i zapewnić pacjentowi odpowiedni poziom leczenia przeciwzakrzepowego.
Biwalirudyna, jako odwracalny inhibitor trombiny, odgrywa istotną rolę w terapii przeciwzakrzepowej. Hamując trombinę, zapobiega tworzeniu się fibryny i późniejszemu tworzeniu się skrzepów. To sprawia, że jest to skuteczna opcja do stosowania w przezskórnej interwencji wieńcowej, szczególnie u pacjentów z niestabilną dławicą piersiową.
Jeśli masz jakiekolwiek powiązane potrzeby dotyczące Biwalirudyny, nie wahaj się z nami skontaktować, aby uzyskać lepszą cenę.
Jeśli masz jakiekolwiek powiązane potrzeby dotyczące Biwalirudyny, nie wahaj się z nami skontaktować, aby uzyskać lepszą cenę.